DE VERJAARDAG VAN KONING LEEUW
In het oerwoud, bij de wilde dieren,

besloot koning Leeuw zijn verjaardag te vieren.

Al zijn onderdanen moesten komen!

Dat werd een feest om van te dromen.

Hij ontbood ze allemaal

in een brief met dit verhaal.

Die is in het holst van de nacht

door hem persoonlijk rondgebracht.

Tot slot stond er:
uw aanwezigheid wordt op prijs gesteld

en, in grote letters,

ALS KADOOTJE WIL IK GELD.

 

Eindelijk brak zijn verjaardag aan.

Koning Leeuw was heel vroeg opgestaan.

Hij had zijn kroontje opgezet

en zat tevreden in zijn hemelbed.

Vandaag, vandaag, dacht de leeuw 
is het de dag.

Mijn gasten zullen komen.

Als ik nog heel even wacht,

verschijnen ze tussen de bomen.

 

De leeuw zette voor zijn troon een grote ton,

waar zeker al het geld in kon.

Ik kan niet wachten, zuchtte de leeuw voldaan.

Wanneer zal het eerste bezoek voor me staan?

 

 

 

De dag passeerde als een slak.

De leeuw was het wachten meer dan zat.

Het was al ruimschoots twaalf uur.

Maar hij zag nog steeds

geen enkele buur.

De zon ging onder in al zijn pracht.

Maar wie had er een cadeau gebracht?

Koning Leeuw keek treurig

en hij zweeg.

De ton klonk hol, was helemaal leeg.

 

De volgende ochtend, het was nog vroeg,

kreeg koning Leeuw toch nog bezoek.

Het was de wijze olifant,

die zwierf al tijden door het land.

 

"Ja, ja,", zei de reus, toen hij

het verhaal had gehoord.

"Dat kan ik goed begrijpen.

Je hebt het heel dom aangepakt.

Daar sta ik van te kijken.

Je uitnodiging was niet beleefd.

De gast bepaalt uiteindelijk wat hij geeft."

 

De leeuw keek een tijdlang voor zich uit

en krabde beteuterd aan zijn snuit.

Toen knikte hij naar zijn kolossale vriend.

"Deze verjaardagsles heb ik verdiend."

Onze vorst schudde met zijn baard,

maar gromde toen tevreden.

"Deze les is wel een feestje waard.

Morgen trakteer ik iedereen op taart
en op mijn huis zet ik een bord.
Dat verf ik zo wel even.
Hierop komt duidelijk te staan.
VERBODEN OM CADEAUS TE GEVEN