Gisteravond was ik toch zo bang.
Op het behang liepen allerlei beesten.
Een kikker sprong over een olifant,
een zeeleeuw jongleerde met een autoband.
Twee apen hingen aan een tak.
Een slang, vijf meter met gemak!
Eerst hield ik me nog dapper stil,
de deken over mijn hoofd,
maar dan toch,
een gil.
Rappe stappen op de gang,
ik lig verstijfd,
ik ben zo ...
Met een klik en onvervaard,
heeft Mama alle griezels weggejaagd.
Ze zit nog even op mijn bed
en kust me op de wang.
Tevreden doe ik mijn ogen dicht.
Maar oh, wat was ik bang.
|