Uren paniek voor vermiste duiksters in Oosterschelde
Terwijl zeven boten, twee duikteams en een helikopter koortsachtig naar hen op zoek waren en hun echtgenoten vreesden voor een gruwelijke verdrinkingsdood, zaten twee Vlaamse duiksters veilig en wel op een zeiljacht op de Oosterschelde. ‘Ik ben één brok emotie momenteel', zegt Filip, de man van een van de duiksters. ‘Ze beseffen het niet, maar ze hebben ons veel angst bezorgd.'
Grote paniek gisterenmiddag in het Galgelaantje, een populaire duikplek in de Oosterschelde. Pascale (40) en haar 22-jarige duikbuddy waren samen met hun echtgenoten gaan duiken in de omgeving van de Zeelandbrug. Omdat het zicht onder water er erg slecht is, had het duikgezelschap afgesproken om na 35 minuten weer boven water te komen. De mannen kwamen veilig boven, maar de twee dames keerden niet terug. In theorie hadden ze voor 1,5 uur lucht en rond 13 uur sloeg Filip groot alarm.
Door de ernst van de melding –het gaat om ervaren duikers en hun lucht was bijna op– werden onmiddellijk de grote middelen ingezet. De Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij stuurde vier boten, Rijkswaterstaat liet een boot te water, een politieboot rukte uit, de brandweer stuurde een boot met speciale sonarapparatuur, twee professionele duikteams gingen te water en vanuit Koksijde werd een Belgische Seakinghelikopter opgeroepen om de Oosterschelde vanuit de lucht af te speuren. Brandweerwagens en ambulances kwamen met loeiende sirenes ter plaatse.
Maar terwijl die machtsontplooiing zich voltrok, waren de vrouwen al veilig en wel boven water. De Nederlandse opvarenden van het zeiljacht Salammbo hadden gezien dat ze in de problemen zaten en hadden hen opgevist. ‘We hebben niks meegekregen van de consternatie', zegt Pascale. ‘We waren opgevist door de schipper en hadden het OK-teken gedaan naar iemand aan de kant. Die zwaaide terug, dus we dachten dat alles in orde was.'
Intussen tikte aan wal met het verstrijken van de uren ook de hoop langzaam weg. De redders hadden een decompressieballon gevonden, die door duikers naar de oppervlakte wordt gelaten als ze in nood verkeren, maar er was niemand te vinden. Rond 16.15 uur gingen de duikers van de brandweer voor een laatste keer op zoek. Naar overledenen, dachten ze toen al. Maar terwijl die donkere wolken zich in de hoofden van de reddingswerkers samenpakten, dobberde het zeiljacht doodgemoedereerd jachthaven Roompot binnen. ‘Ik kreeg een telefoontje van de havenmeester met de vraag of we nog aan het zoeken waren', zegt reddingswerker Dries Van Weenen. ‘Ja, zei ik. Ze staan hier voor mij aan de balie, zei hij. Dat zeiljacht had er drie uur over gedaan om naar zijn thuishaven te varen en niemand heeft ook maar één moment gedacht van oh, zou er niet iemand aan het zoeken zijn?'
‘We hebben alles volgens de regels gedaan', zegt Pascale, die al meer dan 500 duiken op haar palmares heeft, aan de lokale radio Omroep Zeeland. ‘We zijn nooit dieper geweest dan 17 meter en hadden nog genoeg lucht toen we boven water kwamen. Alleen had de stroming ons meegepakt. We hebben geluk gehad dat die schipper ons zag. Hij heeft dan nog 3 uur nodig gehad om zijn schip weer in veiligheid te brengen.'
Of het hele avontuur voor Filip en Pascale reden is om voorgoed te stoppen met hun hobby? ‘Helemaal niet', zegt Filip. ‘De dames beseffen niet wat er gebeurd is, voor hen is er niets aan de hand geweest en ik zal dus wel moeten meegaan. Al had ik daarstraks wel iets van stop.'
De politie spreekt van een ‘dure' zoekactie maar zal de kosten op niemand verhalen.
Door de ernst van de melding –het gaat om ervaren duikers en hun lucht was bijna op– werden onmiddellijk de grote middelen ingezet. De Koninklijke Nederlandse Reddingsmaatschappij stuurde vier boten, Rijkswaterstaat liet een boot te water, een politieboot rukte uit, de brandweer stuurde een boot met speciale sonarapparatuur, twee professionele duikteams gingen te water en vanuit Koksijde werd een Belgische Seakinghelikopter opgeroepen om de Oosterschelde vanuit de lucht af te speuren. Brandweerwagens en ambulances kwamen met loeiende sirenes ter plaatse.
Maar terwijl die machtsontplooiing zich voltrok, waren de vrouwen al veilig en wel boven water. De Nederlandse opvarenden van het zeiljacht Salammbo hadden gezien dat ze in de problemen zaten en hadden hen opgevist. ‘We hebben niks meegekregen van de consternatie', zegt Pascale. ‘We waren opgevist door de schipper en hadden het OK-teken gedaan naar iemand aan de kant. Die zwaaide terug, dus we dachten dat alles in orde was.'
Intussen tikte aan wal met het verstrijken van de uren ook de hoop langzaam weg. De redders hadden een decompressieballon gevonden, die door duikers naar de oppervlakte wordt gelaten als ze in nood verkeren, maar er was niemand te vinden. Rond 16.15 uur gingen de duikers van de brandweer voor een laatste keer op zoek. Naar overledenen, dachten ze toen al. Maar terwijl die donkere wolken zich in de hoofden van de reddingswerkers samenpakten, dobberde het zeiljacht doodgemoedereerd jachthaven Roompot binnen. ‘Ik kreeg een telefoontje van de havenmeester met de vraag of we nog aan het zoeken waren', zegt reddingswerker Dries Van Weenen. ‘Ja, zei ik. Ze staan hier voor mij aan de balie, zei hij. Dat zeiljacht had er drie uur over gedaan om naar zijn thuishaven te varen en niemand heeft ook maar één moment gedacht van oh, zou er niet iemand aan het zoeken zijn?'
‘We hebben alles volgens de regels gedaan', zegt Pascale, die al meer dan 500 duiken op haar palmares heeft, aan de lokale radio Omroep Zeeland. ‘We zijn nooit dieper geweest dan 17 meter en hadden nog genoeg lucht toen we boven water kwamen. Alleen had de stroming ons meegepakt. We hebben geluk gehad dat die schipper ons zag. Hij heeft dan nog 3 uur nodig gehad om zijn schip weer in veiligheid te brengen.'
Of het hele avontuur voor Filip en Pascale reden is om voorgoed te stoppen met hun hobby? ‘Helemaal niet', zegt Filip. ‘De dames beseffen niet wat er gebeurd is, voor hen is er niets aan de hand geweest en ik zal dus wel moeten meegaan. Al had ik daarstraks wel iets van stop.'
De politie spreekt van een ‘dure' zoekactie maar zal de kosten op niemand verhalen.
