WIST U DAT? 8: UITGAVE SiTU-HARNS; samenstelling Master Klaas
The philadelphia experiment
In 1996 verscheen er in de Griekse versie van Playboy een merkwaardig artikel. Tussen de blote dames stond een artikel over het Griekse oorlogsschip de Leon, dat in dat jaar na vijftig jaar trouwe dienst, zal worden gesloopt. De Leon had in het verleden de naam de Aldridge, Een Amerikaanse destroyer uit de Tweede Wereldoorlog. Over dit schip zijn al twee films en tientallen boeken en documentaires verschenen. Op allerlei website wordt het verhaal aangehaald. De Aldridge zou volgens sommigen onderdeel hebben uitgemaakt van een bizar experiment in het najaar van 1943. Albert Einstein werkte bij de Amerikaanse Marine. Zogenaamd om conventionele wapens te ontwikkelen, maar in werkelijkheid werd gezocht naar een mogelijkheid om marineschepen onzichtbaar te maken.
In 1942 werden er door de Duitse U-boote meer dan duizend Geallieerde schepen tot zinken. De slag om de Atlantische Oceaan was op zijn hoogtepunt. De Amerikaanse en Engelse marine was wanhopig op zoek naar middelen om de onderzeeboten effectiever te bestrijden. De U-boote waren veel beter te manoeuvreren dan de Amerikaanse marineschepen. Een speciale klasse destroyers, die door hun korte draaicirkel, de Kriegsmarine de baas werd. De effectieviteit van de U-boote liep sterk terug en het overgrote deel ging verloren. Maar de Amerikaanse marine wenste verder te gaan. Optimaal zou een onzichtbaar schip zijn. Albert Einstein, die voor de marine werkzaam was, werd geraadpleegd, en gevraagd of zijn universele veldtheorie hiervoor kon worden gebruikt. In ieder geval werd er een electro-magnetische installatie getest, die in de destroyer de Aldridge werd gemonteerd. Het schip werd volgebouwd met electrische installaties en generatoren. In oktober 1943 werd deze installatie uitgeprobeerd. Op het moment dat de electrische installatie werd ingeschakeld, verschijnt er een groene gloed om het schip. Deze word snel sterker en het volgende moment is het oorlogsschip verdwenen.
De Aldridge is niet alleen onzichtbaar, het schip is verdwenen (geteleporteerd), om enige tijd later in een andere marinehaven, Norfolk in Virginia, 300 mijl van Philadelphia te verschijnen! Deze aanwezigheid is van korte duur, de groene gloed verschijnt en
de destroyer duikt, schijnbaar ongeschonden in de haven van Philadelphia op. Dit proces herhaalt zich. De onderzoekers aan de wal zijn verbijsterd, ze hebben totaal geen idee wat er is
voorgevallen. Op het schip blijkt het drama nog groter te zijn. De bemanningsleden zijn letterlijk versmolten met het metaal van de Aldridge. De meesten sterven een afschuwelijke dood, de enkele overlevende wordt opgesloten in een krankzinnigengesticht. De gevolgen worden in de doofpot gestopt. Gezien de onbeheersbaarheid werd het door de marine afgeblazen. De Aldridge begon een tweede leven bij de Griekse marine, om uiteindelijk te worden gesloopt.
Bij dit verhaal verbleekt het Manhattanproject. Gelovigen beweren dat het Philadelphiaproject in het geheim is voortgezet (Het Montaukproject, waarover later meer). Welke bewijzen zijn er. Er zijn twee ooggetuigen. Al Bielek, die beweert lid te zijn geweest van het team wetenschappers en technici, dat het Philadelphia-experiment uitvoerde. Een tweede ooggetuige Carlos Castaneda is een geheimzinnig figuur, die het fenomeen vanaf een ander schip aanschouwde. Verdere bewijzen zijn er eigenlijk niet. De bemanning van de Aldridge beweert dat het schip nooit in Philadelphia is geweest of aan dergelijke experimenten heeft deelgenomen. Toch leidt het verhaal een hardnekkig bestaan. Het raakt dan ook aan grensgebieden van teleportatie, telekinese, remote viewing en het reizen in de tijd. Op deze onderdelen richtte zich, volgens de gelovigen het Montaukproject. Deze richtte zich op deze gebieden met opzienbarende resultaten. Het bestaan van dit project wordt door officiële instanties ontkend. Voor adepten een bewijs, dat het project werkelijk heeft bestaan.
