SiTU-memo: Over onze toekomst (1)

De mondiale economische crisis heeft zijn dieptepunt nog lang niet bereikt. Onze samenleving is als een dwarrelend blad op de eerste stormvlagen van een diepe depressie.

De gevolgen zullen ingrijpend zijn. Stijgende werkloosheid en dalende werkgelegenheid. De schulden hopen zich op, bij overheden en particulieren. Het einde hiervan is nog niet in zicht.

De huidige crisis is de crisis van de grootschaligheid, die zal leiden tot verdere monopolisering binnen bedrijfstakken, dienstverlening, financiering en overheden. Kleine bedrijven zullen verdwijnen: innovatie, creativiteit en vakmanschap (de basis voor persoonlijke en maatschappelijke dynamiek) raken in de knel. Opleidingen verschralen en veralgemeniseren. Beroepskeuzes zijn beperkt en het werk dat de jeugd wordt aangeboden, lijkt in het geheel niet op de reclamespot of de folder.

Deze ontwikkeling is al geruime tijd gaande en lijkt onomkeerbaar. Zij moet echter worden gestopt en in een nieuwe richting omgebogen, wil er sprake zijn van een een leefbare samenleving voor onszelf en onze nakomelingen. De overheden (gemeente, provincie en Rijk) spelen slechts een rol van sponsor en suikeroom. Zij doneren en garanderen miljarden om het failliete en corrupte systeem aan de praat te houden. Inhoudelijke sturing vanuit de bevolking en een gedragen toekomstvisie ontbreken. Dat leidt tot megalomane infrastructurele projecten als de metro in Amsterdam en de Haak bij Leeuwarden. Zo slaan opportunistische beleggers en projectontwikkelaars keer op keer hun slag. Zij bepalen het gezicht van onze steden, de bedrijventerreinen en onze wegen. Zij bepalen het gezicht van onze toekomst!

SiTU vindt dat deze periode van afhankelijkheid en slavernij lang genoeg heeft geduurd. De mens is in staat het heft in eigen handen te nemen. Eén ding is duidelijk: de in het verleden gebruikte oplossingen zijn geen enkele garantie meer voor een menswaardige toekomst.

Uit: Aanwijzingen vooor mijn leerling; Jian, tcm, SiTU