PATH OF 100 MONKEYS







TODAY'S PROGRAM

JANUARY 3, 2014



THE STONE OF DESTINY

_________
Destiny: bestemming, noodlot, lot. American destiny: de heilige taak van de Verenigde Staten om de democratie over de wereld te verspreiden en te stimuleren.


"En deze steen, die ik tot een opgerichte
steen gesteld heb, zal een huis Gods wezen, en
van alles wat Gij mij schenken zult,
zal ik u stipt de tienden geven."
Genesis: 28-22


Jakob vertrok uit Berseba en ging naar Haran. Toen de zon onderging zocht hij een slaapplaats. Toen hij die gevonden had, nam hij een steen om zijn hoofd op te leggen en viel in slaap. In een droom zag hij een ladder tussen de aarde en de hemel, waarlangs de engelen Gods afdaalden. Bovenaan staat de Here en spreekt tot Jakob. Hij bevestigt het verbond met Abraham en Izaäk en belooft hem het land waarop hij ligt en dat zijn nazaten naar alle windstreken zullen uitbreiden."... want ik zal U niet verlaten, totdat ik gedaan heb, wat Ik u heb toegezegd." (Gen.28:15)


's Morgens richt Jakob de steen op, waardoor een geheiligde plek ontstond. De steen was belangrijk omdat het in rechtstreeks met God in contact is geweest. Deze steen wordt wel de "Bethelsteen" genoemd, naar de plaats waar Jakob sliep. Het geloof ontstond, dat degene die de steen in zijn bezit had, door God zou worden gezegend en gewettigd was om te heersen. Daarom wordt de steen ook wel de "stone of destiny" genoemd. De profeet Jeremiah zou de steen naar Schotland hebben gebracht. De steen kreeg een plek, onder een daarvoor speciaal gebouwde troon. Hierop werden daarna de Schotse koningen gekroond. Een oud rijm luidt:


"except old seers do feign
and wizard wits be blind
The Scots in place must reign
where they this Stone shall find."


In 1296 versloeg koning Edward I de Schotten. Eén van de eerste opdrachten die hij gaf, was het transporteren van de steen naar Westminster Abbey. Opnieuw werd een speciale troon gebouwd en vanaf dat moment werden alle Engelse koningen en koninginnen op deze steen gekroond. De laatste keer dat dit gebeurde was in 1953, toen Elisabeth de Tweede werd gekroond. Tot veler





verassing besloot de Koninklijke Familie in 1979 de steen terug te geven aan

Schotland. Deze kreeg een plaats in Edinburgh Castle. Voor een nieuwe kroning zou de steen nog wel mogen worden gebruikt. De steen had nu de naam "Foundation stone"gekregen. Het fundament en de legitimering van het Engelse Imperium. Wolfram von Eschenbach gebruikte het thema in zijn Parzival. Hier noemt hij de steen "de Graal"; een ander voorwerp uit de christelijke mystiek. Wagner gebruikte het verhaal in een opera; die uiteindelijk de lievelingsopera van Adolf Hitler zou worden. Volgens veel Schotten is de steen in Edingburgh een kopie. De Engelsen zouden het origineel nooit afstaan. Het mysterie reikt echter verder.

Volgens sommige Schotten was de steen die Edward I had buitgemaakt al nep. De originele steen is eeuwenlang in Schotland verborgen, om vervolgens naar de Nieuwe Wereld te verhuizen.

De steen met al haar toegeschreven macht en betekenis zou zich in de Verenigde Staten bevinden. De steen zou de "Foundation stone" van de nieuwe Amerikaanse republiek worden.





Schone kleuren


'Water is for living, not for dyeing'


  • Door: Angela van der Elst





Jaarlijks wordt mondiaal zestig tot zeventig miljoen ton textiel geproduceerd, waarvan minimaal de helft geverfd wordt. Met water dat daarna vaak vervuild geloosd wordt. Dat dat anders kan, toont Tegenlicht.

Direct achter het station in Weesp vindt een revolutie plaats. Althans, een deel ervan, in het kantorenpand waarin DyeCoo Textile Systems b.v. huist en waarvan Reinier Mommaal directeur is. De revolutie behelst de nieuwe manier waarop sinds kort textiel geverfd (Engels: to dye) kan worden: niet meer met ettelijke liters waters per kilo stof die na één keer gebruiken zwaar vervuild zijn en vervolgens vaak in de natuur geloosd worden, maar met behulp van koolstofdioxide, afvalproduct uit bijvoorbeeld de petrochemische industrie dat voor ongeveer tien cent per kilo te koop is en dat meerdere malen meegaat.

 
De verfmachine van DyeCoo.

WIST U DIT?


De Lijkwade van Turijn is, volgens de Katholieke Kerk de doek, waarin het lichaam van Jezus Christus, na zijn kruisdood werd gewikkeld en in het graf werd gelegd. Op de doek is de afbeelding zichtbaar van een gekruisigde man, waarvan de rug tot bloedens toe, werd afgeranseld. Het gezicht en de hoofdwonden roepen onmiddellijk associaties op met Jezus. Dit is het gezicht, dat we kennen van de muurschilderingen, schilderijen en ikonen.

Kritici noemen de Lijkwade een Middeleeuwse vervalsing en stellen dat de contouren door een kunstenaar zijn nagetekend. Maar het doek geeft een drie-dimensionaal beeld van het lichaam en zelfs zouden er munten op de ogen zijn gelegd. Hiermee moest, volgens oude gebruiken, de veerman worden betaald, die de dode de rivier de Styx overzette, op weg naar de onderwereld (Hades).

Een dergelijke falsificatie zou zelfs de vermogens van Leonardo da Vinci te boven gaan. Volgens “gelovigen” kon dit alleen maar een bewijs zijn voor de authenticiteit van de Lijkwade.

Dit laatste argument is ontkracht. Emily Graig, een medisch illustrator, toonde in een uitzending van “History's mysteries” aan dat het mogelijk was een afbeelding diepte mee te geven. Het experiment leverde een afdruk op, die opvallende gelijkenis vertoonde met de afdruk op het Turijnse relikwie.



In de vorige eeuw stond de Roomse Kerk wetenschappers toe om kleine stukjes van het doek af te knippen en ze in laboratoria te onderzoeken. Toen de resultaten in Turijn arriveerden, was er sprake van teleurstelling bij de Kerkelijke autoriteiten en de onderzoekers, die meenden dat de lijkwade authentiek was. Door twee laboratoria werd het doek gedateerd als 800 tot 900 jaar oud.

Er zijn twijfels geuit over de datering, maar velen zijn er nu van overtuigd, dat het om een vervalsing uit de Middeleeuwen (1100-1200) gaat. Door de Kruistochten werd West-Europa overstroomd met heilige objecten. Relikwieën, die direct met Jezus in contact zijn geweest, stonden in bijzonder hoog aanzien, zoals de speer van Longinus en het ware Kruis. Het bezit van een dergelijk voorwerp betekende inkomsten omdat pelgrims van heinde en verre toestroomden. Vervalsing van religieuze en heilige voorwerpen was dus lucratief. Herkomst en authenticiteit waren moeilijk in te schatten en vergelijkingen en onderzoek onmogelijk. Zo zou van de restanten van het “Ware Kruis” zoals ze in Europa en Klein-Azië bewaard zijn gebleven en tot op heden worden vereerd, met gemak drie kruizen worden gefabriceerd. Van de speer van Longistus bezitten we er vier.





Water onder Sahara redding lokale bevolking
Onder het continent Afrika blijkt een enorm waterreservoir te zijn. Vergelijken met het wateroppervlak van totaal Afrika, is de hoeveelheid water zeker honderd keer zo groot als de hoeveelheid in rivieren en meren.
In het blad Environmental Research Letters publiceerden wetenschappers de resultaten van hun onderzoek.
Vooral onder de Sahara
De waterreservoirs zijn zo'n 5000 jaar geleden ontstaan, toen de Sahara nog geen woestijn was. In die tijd was de Sahara juist een vrij nat gebied. Door klimaatveranderingen is het gebied woestijn geworden. Een groep wetenschappers van de British Geological Survey en het University College London hebben een waterkaart gemaakt. Hierop staat exact aan gegeven waar het Afrikaanse grondwater zit en in welke hoeveelheden. De grootste voorraden bevinden zich in Algerije, Libië en Tsjaad, waar de grond extreem droog is. Sommige voorraden zijn vergelijkbaar met meren van wel 75 meter diep.
Geen schoon drinkwater voor 300 miljoen mensen
Nu al hebben 300 miljoen Afrikanen geen toegang tot schoon drinkwater. De verwachting is dat het aantal zal toenemen door de groei van de bevolking en irrigatie van landbouwgronden. Op dit moment wordt nog slechts 5% van de landbouwgrond in Afrika geïrrigeerd.
Zuinig met water
Grootschalig oppompen van het water wordt afgeraden. De reservoirs zouden snel uitgeput raken. Voor irrigatie en de lokale bevolking is wél genoeg water aanwezig.

Bron: Environmental Research Letters





Kali Yuga End of the Cycle